Alles wat je moet weten
Alles wat je moet weten
Een gebroken been, een heupoperatie, een herseninfarct of een zware ziekte… Het zijn dingen die je leven ineens op z’n kop kunnen zetten. En als je alleen woont, voelt het soms alsof je er helemaal alleen voor staat. Revalideren is op zichzelf al een uitdaging, maar revalidatie als je alleenstaand bent vraagt net even wat meer voorbereiding, creativiteit en steun uit onverwachte hoeken. Er zijn manieren om het jezelf makkelijker te maken. Op deze pagina lees je wat je te wachten staat en vooral hoe je ook in je eentje weer op de been komt.
Revalidatie als je alleenstaand bent is anders
Op het moment dat je samenwoont of een partner hebt, is hulp vaak dichtbij. Er is iemand die even boodschappen kan doen, je medicijnen aanreikt of gewoon een luisterend oor biedt. Maar bij revalidatie als je alleenstaand bent moet je op een andere manier je herstel organiseren. Dat betekent niet dat het niet kan. Integendeel! Het vraagt alleen een beetje extra voorbereiding en het lef om hulp te vragen, ook al voelt dat misschien ongemakkelijk. Vaak willen mensen best helpen, maar weten ze niet hoe. Jij hoeft het wiel niet opnieuw uit te vinden, maar het helpt wel om zelf het voortouw te nemen. Bedenk van tevoren waar je tegenaan zou kunnen lopen en wie je daarvoor zou kunnen inschakelen.
Praktische drempels tijdens het herstel
Misschien is traplopen voorlopig geen optie, of mag je je arm niet belasten. Simpele dingen als douchen, koken en het vuilnis buiten zetten kunnen ineens grote obstakels worden. Daarom is het belangrijk om je omgeving daarop aan te passen. Denk aan een douchestoel, een wandbeugel of een extra tafeltje naast de bank voor alles wat je nodig hebt. Woon je alleen en is er niemand in de buurt die af en toe kan langskomen? Dan kun je ook kijken naar tijdelijke thuiszorg. Vaak wordt dit deels of helemaal vergoed door de zorgverzekering. En ook sommige gemeenten bieden hulp via de Wmo, zoals huishoudelijke ondersteuning of een maaltijdservice.
Revalidatie als je alleenstaand bent betekent ook slim zijn in het zoeken naar ondersteuning. Dat kan professioneel zijn, maar ook informeel. Denk aan buren, vrienden of kennissen die je één keer per week helpen met grotere klusjes of je meenemen naar een controleafspraak.
Mentale veerkracht is minstens zo belangrijk
Naast het fysieke aspect is ook de mentale kant van herstel niet te onderschatten. Alleen zijn met pijn, frustratie of onzekerheid kan zwaar wegen. Bij revalidatie als je alleenstaand bent is het daarom extra belangrijk om jezelf emotioneel goed te ondersteunen. Blijf in contact met anderen, ook al is het maar via de telefoon of een appje. Voel je niet bezwaard om te vertellen hoe het met je gaat. Een goede dagstructuur helpt enorm. Sta op een vaste tijd op, kleed je aan, plan lichte activiteiten in en geef jezelf af en toe een beloning. Zelfs een korte wandeling, een praatje met de buurvrouw of een fijn boek kan al veel doen voor je stemming. En als je merkt dat de emoties je overspoelen, aarzel dan niet om contact op te nemen met je huisarts of een psycholoog.
Maak slim gebruik van technologie
In deze tijd hoef je het niet allemaal alleen te doen, ook al woon je alleen. Er zijn veel apps en hulpmiddelen die je kunnen ondersteunen tijdens je herstel. Denk aan medicijnwekkers, boodschappenbezorgdiensten, online fysiotherapie, of beeldbellen met een mantelzorger. Voor revalidatie als je alleenstaand bent kunnen deze tools een verschil maken. Je hoeft je huis niet uit voor hulp en toch voel jij je minder alleen. Sommige mensen installeren zelfs een slim alarmsysteem of smartwatch die bij een val direct een signaal stuurt naar een contactpersoon of hulpdienst.
Ook is het slim om alvast een lijstje te maken van telefoonnummers die je binnen handbereik hebt liggen, Denk aan je huisarts, fysiotherapeut, een paar vrienden en eventueel de thuiszorg. In noodsituaties wil je niet eerst moeten zoeken.
Revalidatie als je alleenstaand bent vraagt om vooruitdenken
Misschien moet je tijdelijk ergens anders logeren, bijvoorbeeld bij familie, of in een revalidatiecentrum. Of misschien kun je in je eigen huis blijven, maar dan moet er wel iets aangepast worden. Denk aan een bed in de woonkamer, een verhoogd toilet of een rolstoelvriendelijk pad naar de voordeur. Verwacht ook niet dat je meteen alles zelf weer kunt. Geef jezelf de tijd. Als je gewend bent om alles alleen te doen, is het lastig om controle uit handen te geven. Maar bij revalidatie als je alleenstaand bent is dat soms noodzakelijk. En onthoud dat hulp vragen geen zwakte is, het is een teken van kracht en zelfzorg.
Je hoeft het niet alleen te doen
Wat misschien wel het belangrijkste is om te onthouden is ook al woon je alleen, je hoeft het niet alleen te doen. Er is vaak meer hulp beschikbaar dan je denkt. Van vrijwilligersorganisaties en burennetwerken tot professionele begeleiding. Er zijn altijd mensen bereid om je te helpen, zolang jij aangeeft wat je nodig hebt. Bij revalidatie als je alleenstaand bent draait alles om balans vinden tussen zelfstandigheid en acceptatie van hulp. Je leert je grenzen en je mogelijkheden kennen. Daarnaast kun je bij je zorgverzekeraar nagaan wat voor extra’s er worden vergoed.
